Hiç Bitmeyecek Bu Şiir

Bence eksiklik değil gözlerinden ötesini görememek
Satırlarım senden ötesini yazmasa da olur
Mühürlü kalmış dudaklarım adında
Boşver
Başka ad günahkar eder beni
İstersen gökyüzünü bırakayım avuçlarına
Çünkü sana yazılmış her şiir
Bir gökyüzü eder

Aydınlığın tılsımıdır yüzündeki
Kalbime atmasın karanlığı ellerin
Yanlış anlama mutlu olmak değil
Sende olmak isteğim
Seninle ağlayıp gülebilmek
Bırak acılarını üstüme
Ben severim savaşı
Mutluluk sana yakışır

Mevsimlerim gölgenin karanlığına sığınıyor
Senin olabilmek için
Aslında onlarda biliyorlar
Asi sevdaları kurşunlar hayat
Kurtuluk sensin
Yakıcı bir kızıllıktı
Gözlerinden kalbime sardığım
İsim verdim,aşk dedim
Yarınlarım kaybolurken elllerimde
İlk defa kaybolmuşluk telaşını umursamayıp
Mutlu oluyorum
Eksik değil gözlerinden ötesini görememek
Senden sonrasını asla düşünmüyorum

Senin önceni
Tutsak bıraktım kağıtlara kara kalem çarpıklığında
Öteyi,senden öteyi,sonranı reddediyor şiirlerim
Satırlarım en son sözcük Gülşen
Sonra üç hüzünlü nokta bırakıyorum
Hani hiç bitmesin diye bu şiir
Zaten biterse canıma cellat bu şehir
Senden sonra dediklerim hep sana çıkacak biliyorum
Bu yüzden
Bu şiiri asla bitirmiyorum... :)
(11.05.2005)