Hiç bitmeyecek bir hayat olmak isterdim

Hiç bitmeyecek bir hayat olmak isterdim…

Sır gibi bana hep engelle dolu bir yol oldun
Adımlarıma sarkan pusuların kırıyor umutlarımı
Sensizliğin çukur tozlarına atıyor ruhumu sanki
Ve ağlayamıyorum bile duygularım dökülüyor…

Göz pınarlarım ansızın kızaran birer çığlık oluyor
Akmıyor içindeki zehirler boğuyor sanki nefesimi
Halsiz tenimin sensiz yalnızlığı deviriyor tomruk gibi
Ve ben dökülüyorum bir şelaleden girdap nehirlere…

Senli benli bir hayatın gökkuşağı renklerinde
Sonsuza kadar kaybolup bir masalda yaşamak
Sevginin en yoğun dokunuşlarında hissetmek seni
Varlığının sevgisini çekmek yüreğime sokmak isterdim…

Sıcaklığının sarılışında uyumak nefesine kanarcasına
Bir rehavet süzülüşünde ellerinde uyumak
Güvenmek bakışlarında su olup akmak duygulara
Hiç bitmeyecek bir hayat olmak isterdim hayatına…

Oktay ÇEKAL
22.09.2012–22.25