Hiç Biri Şiiri - İbrahim Halil Demir

Hiç bir sevda köprüsü, seveni sevene ulaştıramaz,
Herkesten önce üstünden sen geçmedikten sonra.
Çobanlardan hiç biri sürüsüne şevkle kaval çalamaz,
Sende ki bu şevki görmedikten sonra.

Hiç bir dağ doruğunda kar bulunduramaz,
Senin bu sevdandaki sıcaklığı gördükten sonra.
Fidanların hiç biri kök salıp yeşeremez,
Sevginle can suyu verilmedikten sonra.

Hiç bir karamsarlık beni dünyaya küstüremez,
Sen bana “seni seviyorum” dedikten sonra.
Sırtımı hiç bir kimse yere getiremez,
Yüreğinde bana olan sevdanın gücünü bildikten sonra.

Hiç bir düşman benimle boy ölçüşemez,
Beni kahpece arkamdan vurmadıktan sonra.
Yüreğimin hararetini hiç bir buz dindiremez,
Sevdiğim bana eliyle su vermedikten sonra.

Hiç bir sıcaklık yuvamı ısıtamaz,
Benim için çarpan yüreğinin sıcaklığı olmadıktan sonra.
Sevda üzerine yakılan hiç bir türkü beni ağlatamaz,
Senin yokluğunun sıkıntısını yaşamadıktan sonra.

Hiç bir silahın kurşunu beni yaralayamaz,
Sevdan yüreğime nakış nakış işlendikten sonra.
Bu sevdanın yarasına hiç bir tabip merhem olamaz,
Ela gözlü sevdiğim ellerini sürmedikten sonra.

Hiç bir uçurumdan en aşağılara düşmek beni öldürmez,
Gülüm benim üstüme başka gül koklamadıktan sonra.
Yarime giden yolları hiç bir engel kapayamaz,
Dokuz şiddetinde büyük bir deprem olmadıktan sonra.
31/03/2005