Hiçbir şeyim yok bu alemde.
Bir yüreğime sığdırdığım bitmek bilmeyen insancıl yanım,
Bir de kırıla kırıla incecik bir ipte sallanan umut kırıntılarımla ben varım.
Hiçbir şeyim yok bu âlemde,
Her tecrübeyle için için ağlayan iyi niyetlerim,
Eksikliğimle, dilimin döndüğünce sarıldığım kalemimle burdayım.
Yaşım kırkı aşmış, yolun tam yarısında,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta