çok ağır bedel
acımadan ödenen
umurunda mı
yalnızlığına sardı
bir ömür sevgi
sevgiliye yokluğu
tadı tuzu yok
anlamı ne çokluğun
göz pınarı yoz
damlası kalmamışsa
söz bittiği an
yürek ağlayamaz mı
garip huyuna
heybetli duruşu serp
girip suyuna
sevda yokuşuna sap
güz çınarı yok
dökülen yaprak vurur
savrulup durur
kışta ayaz kavurur
bir varmış birde
bir yokmuş erimiş mi
bir şeymiş derken
hiç bir şeye dönüşü
111110denizli Gülce
Ozan EfeKayıt Tarihi : 12.11.2010 00:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!