Hiç Bir Şeye Değmezmişsin

Belki kaybolurum o boşlukta
Beklide tekrar yerimi alırım
Hiçbir şeyi bilmiyorum artık
Seni bana hatırlatan ne varsa hepsinden kaçıyorum
O çok sevdiğim evimin duvarları üstüme üstüme geliyor
Sanki altında ezilecekmişim gibi
Ama hiç bir şey o son sözlerin kadar acıtmaz içi
Uyku nedir unuttu gözlerim
Günde bir iki saat uyku yetiyor artık
Sabah olmuş akşam olmuş fark etmiyor ki
Yaşayan bir ölü için önemi var mı bunların
Her gün ölmektense bir kere öl dedim kendime
Acı çekmezsin canın yanmaz dedim
Onu da denedim ama başaramadım
Sonra düşündüm de pişman oldum
Değmezdi senin için gibi biri içi
Sana ait ne varsa bende hepsini unutmalıyım
Tıpkı senin beni unuttuğun yok saydığın gibi
Herkesten kaçıyorum ama nereye kadar
Yaşam devam ediyor ben istesem de istemesem de
Kaçınılmaz bir gerçek var aşk denilen
Belki yeniden severim birini
Mutlaka bir yerlerde benim için çarpan bir yürek var
Bunu hissedebiliyorum
Belki bir nefes kadar yakın belki çok uzaklarda
Artık umudum var az da olsa