Elimi yüce Tanrıya her açışımda,
Zannetme ki fani dünyanın malını isterim.
Ne mal, ne mülktür Mevlam’dan dileğim,
Sadece hırsla seni hatırladığımdan,
Benim dileğim, dileğimin ta kendisidir...
Kollarımı sana açıp salladığımda,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
