Hiç Bir Şey Yapma Sakın

hiçbir şey yapma sakın
öylesine bekler gibi aceleyle
beyaz Kenarları hırpalanmış
bir papatya elinde,
Bir bardak suyla ıslat kelimeleri,
koyu kırmızı kiremit renginde ağla bir zaman.
çocukluğunu hatırla
hani şu herkes gibi olan
“şimdi herkes gibi değil diye sızlanma
gençliğin yaşamak için koşarken sana
sen kaç… korkak! ! ! utanmazca,
bir halt etme! ! ! sevme sakın.
dokunma şu hayata sana dokunduğu kadar”
söyleyemediğin sözleri kırbaçla yalnızlıkla,
Hemingway gibi son anında.
Ölüm hakkında düşün bolca yaşarken
Akıl ermez sorulara kafa yorma boşuna
Mucize deyip de geçme sakın
Her şeyin matematiğini ara sanal rakamlarla
Ne gariptir semboller bunu hep hatırla
Hüzünlü anları düşün bolca mutluyken
Hepsinden bir tutam resim çekmeyi unutma
Hayat görüşün olsun mutlaka
Düşünmek suç olsa da.
Utanmaktan korkma bazen
Vicdanını ara üzerine örttüğün en kalın tüllerde
Düşün garip şeyleri her zaman
Bil ki garip hayaller yaratır geleceği
Ayak uydurma bir kerede yanı başında yaşananlara
Yazdığın şiirlerle avut kendini
Ama gerçekleri sakın aklından çıkarma
Gerçeğe teğet geç en azından
bolca hayal kurarken.
Dürüstüm, doğruyum deyip kandırma kendini
Doğasına aykırıdır doğruluk insan için
En fazla yakınlaşman demek doğrulara
“Bir eksik yalan söylemektir” aslında…
önce okumayı öğren bolca yazarken
öylesine dinleme, boşa zaman!
her şeyin başlangıcı nerde, nasıl, neden?
Diye sorma demeyeceğim…
Ama planlı sevmek gibi inanmakta
anlamsız bunu er geç öğreneceksin….