Hiç bir şey olamıyorum...

Yolda yürürken, durup dururken,
Sokak oluyorum birden...
Yer değiştiriyoruz.
Çiğneyip geçemem ki kendimi
Sonra aniden gök yüzü,
Çıkıp yıldız topluyorum kendimden,
Daldan kiraz toplar gibi.
Birden yüze kadar sayıyorum,
Sonunda buluyorum yüzü...
Aniden bulut oluyorum; şimdi yağmasam,
Olmaz ki,
Hadi yağma da gör...
Bulutsan yağacaksın...

Karanlığa göz, suskun dudaklara söz,
Kalan küllerime köz oluyorum...
Gözlerimin önümden geçiyorlar tayfa tayfa,
Ormanlar, dağlar, yollar,vadiler vahalar.
Çirkinler güzeller kupkuru kavrulmuş çöller.
Bazı kalem oluyorum sayfaya; bazı kaleme sayfa...
Kendime yazıyorum...

Şiir oluyorum,
Şair oluyorum,
Kalem tükeniyor; hiç bir şey olamıyorum.
Sayfa doluyor...

31/Mayıs/2009/Bodrum