Hiç bir şey anlamaz dünya

Bir deniz ki kıyısından kıyısına
Köprüler kurulmakta
Kimse geçmez köprülerden
Sabahlardan akşama ca
Şaşakalır doğan güneş
Çeker gider uzaklara
Bu doyumsuz manzaraya
Bakar yıldızlar bir zaman
Yuva kurar yarasalar
Her ağacın tepesine
Perilerse ninnini söyler
Eskiyen tüm urganlara
Her köprünün bitiminde
Kilitlenir tüm geçitler
Donar damarlar boyu kan
Şu halından anlamayan
Yaradan a başlar isyan
Ne dağlara yağan karda
Ne çöllerde kızgın kumda
Karıştırır sayfa, sayfa
Alnındaki yazılarda
Arar durur artık boyna
Bulunmaz derdine deva
Birden yıkar köprüleri
Doldurmak için denizi
Yutar deniz köprüleri
Ne urganlar kalır geri
Ne yarasa yuvaları
Usul, usul sahillerde
Ninni söyleyen dalgalar
La
Batmaz olur batan güneş
Yıldızlarsa gözü yaşlı
Ay dolanır uzun zaman
Kainatın boşluğunda
Hiçbir şey anlamaz dünya