Hiç Bir Şey... Şiiri - Kemal Yavuz

I.

hiç değilse bugün, ben,
beni yaşamalıyım…
yalakalar makama konmuş,
kızım bacak kadar boyuyla
oğlanın birine âşık olmuş,
oğlum okumamış eşşek olmuş,
karımın kafama taktığı boynuzmuş,
yeri olmamalı hiç birisinin kafamda…
bu gün ben salakça fanteziler kurmalıyım.
uçuk kaçık şeyler yapmalıyım...
mesela, belime bir volkman takmalıyım,
içine bir de al bano & romina power’dan mesela ci sara
ve kulaklıklarımın sesini sonuna kadar açmalıyım;
bir yandan da
benden başka kimsenin duymadığı müziğin ritmiyle
kafamı sallayarak cadde boyunca yürüyüp,
dondurmacının önüne varmalıyım,
bir külah dondurma almalıyım!
elimdeki dondurmayı yalayarak
şehir merkezine yol almalıyım.
hiç kimse yaptıklarımın salakça şeyler olduğunu fısıldaşmamalı!
hiç kimse tarafından “ti” ye alınmamalıyım….
görüntümü umursayan hiç kimse olmamalı.
benim bu halimi
“dikkat çekici bir şey”
olarak görüp görmemeleri umurumda olmamalı.
devletimi yönetenlerin yaptığı aptalca işleri düşünmekten,
yaptıklarımın salakça olduğunu düşünmek
aklımın ucundan bile geçmemeli.
en kalabalık yerde bir köşe başında dikilmeliyim.
akıp geçmekte olan trafiğin arasında,
sekiz, dokuz kişilik bir grup,
ellerinde pankartlarla protesto yürüyüşü yapmalı.
protestocular:
- zeugma, birecik baraj gölü’nün suları altında kalmasın!
diye sloganlar atmalı:
zeugma, benim umurumda olmamalı
önünden geçen protestocu grubu hiç kıpırdamadan seyretmeliyim.
onlar hakkındaki düşüncelerim de umurumda olmamalı...
hiç değilse bugün, ben, beni yaşamalıyım…
bugün,
hiçbir şey umurumda olmamalı…

II.

aslında bugün, ben,
beni de yaşamamalıyım…
belki bir kuş olmalıyım,
veya met – cezirde bir deniz dalgası,
ya da amfilerde en yüksek limitte bir ses…
yok, yok!
bugün ben hiçbir şey olmamalıyım! ..
ya da,
bir, ‘hiçbir şey’ olmalıyım…

bir hiçbir şey olabilmek için,
ömrümü vermeliyim acımadan
zar zor başardığım hiçliği,
hiç kimseye çaktırmamalıyım…
bunun için,
bedenimde kara safran etkin olmalı,
bugün ben,
bir karasevdalı mizaç olmalıyım…

aslında ufak bir iz bırakıp
öyle gitmeliyim
hiçbir şey olmaksızın gitmek yerine,
bu adam da yaşamış dedirtecek;
bir şarkının sözleri gibi…