Hiç Bir Kimse Benim Gibi Seni Sevemez

Hiç bir kimse benim gibi seni sevemez

Sonbaharla geldin,sonbaharda bırakıp gittin yine.
İlkbaharı severdim,başında son olan baharı değil.
Bir saç telin bile kalmadan süpür git tüm anıların.
Kalmasın senden bende en küçük bir iz ve emare.

Kimsesiz sokakları dolaşırken yorgun ayaklarım.
Sevgimin acısı ile titriyor,kırgın çaresiz yüreğim.
Sevdim sevdim,nedense ben hep sevgisiz kaldım.
Dinmedi yürek sızılarım,eksilmedi gönül acılarım.

Demedim mi ben sana,çok zordur gönlüme girmek.
Gönlüme girenlerin de,çok zordur çıkabilmesi diye.
Kabus gibi çöktü yüreğime,ayrılık acıların be senin.
Boğazımda düğümleniyor sözlerim ve haykırışlarım.

Demedim mi,kaprise işveye naza dayanamam diye.
Kötü göze,anlayışı kıta,kem söze katlanamam diye.
Söz verip dönüp, sevip vazgeçeceksen, sevme diye.
Pazara kadar değil,mezara kadar benim sevgilerim.

Dememiş miydim ben sana,oynamayacağım düğüne,
Ağlamayacağım cenazeye hiç gitmedim,gitmem diye.
Söylenecek söz,atılacak adım çok çok ama,değmez ki.
Demedim mi,hiçbir kimse benim gibi seni sevemez ki.

24.11.2007
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi