Hiçbir Ceset Sahipsiz Değil
Korkma bana âşık olmaktan,
ya da çekip gitmekten.
Çünkü kalbimdeki hiçbir cesedi
sahipsiz bırakmadım ben.
Bir gün, gözlerimden düşen bir yıldız
yolunu kaybederse eğer,
onu da avuçlarıma alırım,
kül olurken bile sevinciyle yanarım.
Sevdamın haritası yok,
yolları taşlı, dikenli, uçurumlu.
Ama her düşüşümde
kalkmayı öğrendim gölgelerimden.
Ne kadar yaralandıysam
o kadar çoğaldım içimde.
Her terk ediliş
bir çiçek açtı göğsümde,
gözyaşlarımın tuzuyla sulanan.
Korkma…
Ben yıkıntılardan ev kurmayı bilirim,
mezarlardan bahçe yapmayı da.
Çünkü kalbimdeki hiçbir cesedi
sahipsiz bırakmadım ben.
Ve bil ki;
seversen beni,
bir mezar taşına değil,
yaşayan bir kalbe yaslanırsın.
Gitmeyi seçersen de,
yolunun ucunda seni bekleyen
bir dua kalır dudaklarımda.
Korkma…
Ben kayıplarıma da sahip çıktım,
kalanlara da.
Ve her şeye rağmen
hayatla kavga eden bu yüreği
kimse yetim bırakmadı.
Çünkü kalbimdeki hiçbir cesedi
sahipsiz bırakmadım ben
Söz : Mucize
Mucize KartalKayıt Tarihi : 4.9.2025 15:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!