Bir zamanlar dünyayı değiştirmeye çalıştım
Çalıştıkça gördüm ki değişen bir şey yok
Kendi kendimi ezdiğimi bitirdiğimi gördüm
Bu sefer kendimi değiştirmeye çalıştım fakat
Bunun da imkansız olduğunu gördüm sürünmekteyim
Ölümü çoktan kabul ettim fakat emaneti verenin almaya
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Yok!
O kadarı fazla ozanım,
"Emanetin sahibi, o emanete ihanet edemez!"
Veren alır,
Vardır bir bildiği deyip,
Şükretmelisiniz...
Naçizane düşüncemdir,
Önerimdir...
"Sabır, selamettir..."
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta