Hiç Bir Aşk Şiiri - Eftelya Rozavesta

Kalıcı değil hiç bir aşk
Korkunun uyandırdığı vazgeçmekten
Bedeninin taş kesilmesinden
Kızgın ateşinde kendine kılıç çekmekten
Tek başına savaşmaktan ibaret
Vefasızlık unutulmaktan ibaret.

Uçabilmeyi öğreniyorum derken
Kelebekler gibi ölmek
Kuşlar gibi delice isterken uçabilmek
Bir serçenin suda boğulmasından ibaret.
Balıkların susuzluktan çırpınması
Çölün yağmura el açması
Yağmurun bataklıktan utanması
Rüzgarın yaprakları savurması
Karların dağlara kırgın olması
Aşk bir elveda kırıntısına yenilmekten ibaret.
Kalıcı değil hiç bir aşk...

Sıcak bir ekmeğin payıdır sevgi.
Taze buğdayların pay etmiş emeğe hürmeti.
Biçilen tarlaların ekilen nimeti
Mum ışığının mehtaba yenilmesi
Kalbi büyüten ve onaran sevgiden ibaret.
Hatıralar gözyaşından
Hatırlar paylaşılmışlıktan
Hatır yaştan değil yaşanılmışlıktan ibaret.
Sevgi birlikten
Birlik dirlikten
Dirlik kalbi kırmamaktan
Ve kalbi onarabilmek
Yalnızlıktan
Sevgi kavuşmaktan ibaret.

Kalıcı değil hiç bir yalnızlık.
Müsait bir yerde
Aşktan aşağı inecek biri var.
Ve aşkdan da uzağı görecek umutlar var.
Birbirine tutuşan sımsıkı
Ve hiç bırakılmayan iki el
Eller dualardan ibaret.
Kalıcı değil hiç bir bir yalnızlık
Yalnızlıktan da öte bir yaradan var.
Tek başınalık inançsızlıktan ibaret.