Hiç Bir Acı Boşuna Çekilmedi

-Barışa gönlünü, demokrasiye yaşamını verebilmiş yiğitlere-

Kaygılar yayıldı geçen yıllara, boşa değildi;
Yürekler tasalarla küllendi, senin içindi.
Sevdayı unuttuk dağ başlarında, boşa değildi;
Dört yanımıza örülmüş duvarlar, senin içindi.

Kuytuluklarda kurulmuş pusular
boş yere dize gelmedi önümüzde;
Ölenler pisi pisine ölmedi
karanlık köşe başlarında.

Tezgahın başında, bir sıranın ucunda
kırık sandalyelerde çırpışıp duran
biricik yüreğimizdi, her acıyla çağlayan.

Her kaldırışımızda başımızı kavgadan
yıllar yılı törpülenmeyen
sevda türkülerimizdi yayılan, düşmana inat.

Hiçbir acı boşa değildi!

Ne bahar lâklâklarıydı sesini müjdeleyecek
Ne de beyaz atlı prensler, biliyorduk.

Çelikten bileğimiz, yağ kokan elimizdi
seni çağıran, her yandan.
Karanlık mahzenlerdeki
dinamo tıkırtılarına karışan sesimizdi,
yosun tutmuş duvarların nemine bulaşan terimizdi.

Hepsi senin içindi,
tek senin içindi.

Deniz ve toprak bir oldu
senin içindi,
Sevgi güne dar geldi
senin içindi,
Bilenler öğretmen oldu
senin içindi,
Bilmeyen nefer oldu
senin içindi,
Hep senin içindi,
tek senin içindi.
Korkmadan sesini
haykırmak içindi.

(Şubat 1988 - İstanbul)