Yokluğunun ortasındayım…
Ne ilerleyebiliyorum gidemediğim uzaklara,
Ne gelen var uzaklardan,
Aşkı getiren bana…
Sensizliğin ortasındayım…
Sana sustuğum kelimelerce cümleler var şimdi beni öldüren
Ki söylenmek istenenler imkânsız değildi,
Sustuklarımdı aslında söylenmesi gereken…
Yokluğunun ve
Sensizliğin ortasındayım
Ve biliyorum…
“Nerdesin Bir Tanem? ” diye uyandığım gecelerde hissedeceksin nefesimi,
Görmeyeceksin yüzümü belki,
Ama bileceksin Seni halen Sevdiğimi,
Senden ölene dek vazgeçmeyeceğimi…
Adımı ilk söylediğinde başlamıştım yaşamaya,
Son nefesimi vermeye kaç nefes kaldı bilmesem de,
Yaşıyorum sayılmaz artık hayatın girdabında…
Yokluğunun ve
Sensizliğin ortasındayım
Ve biliyorum…
Aradan yıldıran yıllar geçecek,
Sen beni unutacaksın,
Ben senin için ağlarken buralarda,
Sen sadece bir çift göz
Ve yaşlı bakışları hatırlayacaksın…
Yokluğunun ve sensizliğin ortasındayım
Ve ne bildiğimi bilmiyorum…
Hiç bilmiyorum…
Uğur YılmazKayıt Tarihi : 6.7.2006 11:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!