Hiç bilmeyeceksin! Şiiri - Mustafa Cilasun

Ey yar
Nerden bileceksin
Gönül bağımda baş tutan gülleri

Hissiyatın
Şahlanan serencamını
Halin inhisarında dile gelen ahımı

Canım
Nihayette hazanım
Sensizliğin hengâmesini yaşayanım

Sevgililer
Sevgiye hasret gönüller
Kimsesiz şevksiz efkâr nefeslenirler

Cihan
Aşka amadedir
Şefkati bilen gönül niye sessiz elemdir

Muhabbet
Sevgidir, verilendir
Onun uğrunda başlar eğilir hak zikredilir

Bahçende
Gönül hanen güzellikte
Çiçeklerin boynunu bükükse aşk kiminle

Gel etme
Nazı sen heder etme
İfratın bıçkınlığında hali görmeden geçme

Bugün bana
Gün ola harman koyula
Kuzular meşeleşiyor hayırlar tebdili soluya

Hal iklimdir
Mevsimlerin benzeridir
Nasip kalkınca gönül kime havale edilecektir

Zikir elzemdir
Tefekkür hazinendir
Bilgin yoksa o avuntuların devreye girecektir

Mesaj nettir
Ömür müddeti nöbettir
Aşk, kalbin inhisarında demlenen mücerrettir