Hiç Bilmeyeceksin Şiiri - Ali Altay Turan

HİÇ BİLMEYECEKSİN
Her kapı vuruluşta gelen sen sandığımı
Yalan sevdana isyan, hep seni andığımı
Günden geceye, geceden güne yandığımı
Bunca kalabalık içinde bir ben kaldığımı
Hiç bilmeyeceksin...
*
Gözlerden boşalırken, acıyla dolduğumu
Kırk yıllık aşina sokaklarda kaybolduğumu
Dört mevsim kış, baharsız solduğumu
Artık tükendiğimi ve çok yorulduğumu
Hiç bilmeyeceksin...
*
Akrenlerim çoluk çocuğa çoktan karıştı
Mağlup garip gönül, sensizlik ile çok yarıştı
Artık yük gelmiyor acıların, gönül alıştı
Duymadın feryadı hiç, sitemdi, haykırıştı
Hiç bilmeyeceksin...
*
Sana kolay hayat, gel bir de bana sor
Hasretin buhran, hasretin sönmez kor
Nasıl yaşar bu enkaz birazcık kafa yor?
Zor gülüm, aşkı bilmeyene anlatmak zor
Hiç bilmeyeceksin...
*
Zamana inat her saat, her dakika, her an
Bir dakikacık güldü derseler vallahi yalan
Konuşur işte duyma, anlayan, anlamayan
Ben yokum yine, sensin, sevdan baki kalan
Hiç bilmeyeceksin...
*
Son diye bir şey yokmuş anladım işte
Son diye bir şey olsa, aşk biterdi gidişte
Suskun yüreğim son bir defa serzenişte
Ve yenile, yenile gönül bak yine direnişte
Hiç bilmeyeceksin...
Ali Altay TURAN

Ali Altay Turan
Kayıt Tarihi : 7.1.2025 21:13:00