Hiç Bilmeyecek Şiiri - Nedim Saatcioğlu

Geceler gündüzlere
Bel bağlıyor durmadan
Tek bir günüm geçmiyor
Kalbim onu anmadan

Yok… yok… yok… hiç dönmeyecek
Deli gibi sevdiğim
Yok… yok… yok… hiç gelmeyecek
Yolunu gözlediğim

Anılar verse aman
Dursa savrulan zaman
Yeniden çıkıp gelse
Kalbim dururdu o an

Yok… yok… yok… hiç doğmayacak
Bir daha sıcak güneş
Yok… yok… yok… hiç sönmeyecek
İçimde yanan ateş

Bilinmez korkularda
Zamansız uykularda
Ömrüm geçip gidecek
Karanlık kuyularda

Yok… yok… yok… hiç bilmeyecek
Onu özlediğimi
Yok… yok… yok… hiç duymayacak
Onu beklediğimi