Hiç Bıkmadan Şiiri - Erva Özbaba

Bütün gün izleyebilirim seni
Ve sana yoldaş olan o kuşları.
Göğe doğru yükselirken bulutlar
Uzaktan uzağa ağlatır beni.

Kollarımı açıp koşarım sana
Bir çocuk edasıyla sarılırım.
Dumanlı dağlar yol gösterir bana
Gül cemalini görüp yol alırım.

Beklemeye değerdi senin aşkın
Hasreti çekip satırları aştım.
Adlaşmış sıfatsızlarla boğuştum
Vuslat vakti geldi sana kavuştum.