Hiç Bekleme Şiiri - Hikmet Tekin Arslan

Hiç bekleme beni çekip giderim diye,
Öyle azgın sulardan geçtim ki çok yorgunum.
Sen yanımda da olsan, gurbette de
Ben sana hep hasretim nasıl unuturum.
Hiç bekleme arayıp sormazsam, gider diye
Sükût edersem sevdası biter deme
Düşünme böyle şeyler, aklına bile getirme
Ben kuru kuru sevdim seni, katıksız, susuz, aşsız.
Karanlıklarda büyüdük sevdam ve ben
Bir gün yüzü görmesem, göstermesen; ölmem.
Kulağımda hep aynı sesin vardı
Şimdi sussa da dilin, o eski sesinin izi kaldı.
Boşa kürek sallama kendini kaybettirmek için
Ben bir ömür vermişim sevdan için, senin için.
Sen nerede, kiminle olursan ol, önemi yok
Sen aklımda, yüreğimde yıllardır herkesten önce benimdin.
Şimdi gidiyorsun öyle mi? Peki git bakalım.
Ne düşerim ardına, ne arar ne sorarım.
Ben, sen olsan da olmasan da, hep yanındayım.
Hiç bekleme küser gider diye,
Öyle kırılmışlıklarım var ki, öyle yıktıkların var ki bende,
Ben onlarla bile, senden diye seve seve yaşadım.
Hiç bekleme sakın ama sakın gider diye,
Ben bir ömür vermişim, nereye saklanırım?
Sustuğun için susarım, ses verirsen sesimi sunarım
Git dersen gitmiş gibi yapar, gönlünün
Pususuna yatarım.
Hiç bekleme bu sevda bende bitecek diye;
Ben seni öyle sevmişim ki;
Allah' a tapar gibi, yoluna akar gibi
Ben bir tek seni sevmişim.
Hiç bekleme gider diye;
Bir Azrail gelirse giderim, oda gittiğim yerde seni beklerim.