Hiç Başıma Şiiri - Birol Özdemir

öncesiz değil aslında benim ayrı kalışlarım
kendimden gayrı
kimsesiz duruşlarım.

senden önce de kaldım ben
suratımda buruşlarım,
buruklarım dudağımda,
yüreğimin ensesinde cam kırıklarım;

gözlerimin
nereye baktığını seçemezken
sanırdım ki bunlar benim
en gürültülü haykırışlarım.

önceleri de görürdüm ben seni,
yüzümde
en gerçek gülüşlerim,
kaçak kaçak,
uzak uzak bakışlarım;
şimdi en çok dokunanı içime,
hiç yüzünden
dokunamayışım.

ben senden önce de kaldım
için için yanışlarım,
yerden kalkamayışlarım,
uzun uzun koşularım;
kendimden gayrı
kimsesiz duruşlarım...

bıraktığı
saçlarımda beyazlarım
ve kırışlarım suratımda
bir de sigarayı
paketiyle yakışlarım;

sanırdım ki bunlar benim
en yalnız ayrılıklarım.

ben korkarım,
hoşçakal diyemem sana canım,
bir tas su niyetine,
gözümün kuyusundan
ardına akan yaşlarım;

nasıl bilirdim ki,
buymuş bilmediğim;
dünyanın dibine girişim,

kendimden de ayrı bu defa,
hiç başıma kalışım.