Ne zaman yürekten anne desem
Sesim titrer, dolar gözlerim
Öylece oturur kalırım Pencere önünde
Karanlığın girdabında kaybolurum sensiz
Adına hasret diye inler ahlarım
sağlığında yüzüne, şimdi kabrinde dualarım
Dertli dertli dalar gider, için için ağlarım
Hangi ateş annenin yokluğu kadar insanı yakar
Pencereden içeri sızan Güneş in ıklarında sen
Resmine baktıkça hasretin yağar yüreğime
Sen her defasında ağlama oğlum derdin
Hasretin irademi çoktan sarstı anne
Yağan yağmur kıskandı gözlerimin yaşını
Söndüremez buzlar bie içimdeki yangını
Nasıl dayanır bu yürek bilmiyorum? Bu hasrete
Yokluğun içim yakıyor anne
Anneler günüydü, hediyeni aldım eskisi gibi
En sevdiğin mor menekşe renginde paketlettim
Senin niyetine bir anneye vereceğim hediyeni
Ama hiçbir anne sen olmuyor hey güzel annem…
08/05/2013
ANKARA
Kayıt Tarihi : 16.5.2013 08:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!