Hala anlamıyorsun değil mi?
Sevda denen yokuşa senin uğruna tırmandığımı,
Gözümü ve ağzımı yumup,
Ölürcesine kendimi sana adadığımı anlamıyorsun.
Zamana meydan okuduğumu,
Yer ve konum denen o aptal şeyleri umursamadığımı,
İlle de sen diye kendimi parçaladığımı anlamıyorsun.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta