Hiç ağlama Şiiri - Sadık Turgay

Seninle yaşadım senli hayallerle ayakta kaldım
Sana armağan ettim gençliğimin en güzel günlerini
Seni mutlu etmekti çırpınışımın bütün emekleri
Ve sana kavuşmaktı hasretimin tum umutları
Mazide mutsuz olduğumu soylersem yalan olur
Geçmişim ayaklarıma sarılıp düşürür yerlere
Hor görme benim adını sevda koydugum yürek derdini
Küçümseyip ezme bu uğurda çektiğim acıları
Ben elımı saçlarının arasında gezdirdiğim anda
Yüreğimin o anki sevincini anlatmaya kelımelerın gücü yetmez
Sen yanımda olupda gözlerimin içine bakarken
Gördüğünü söylediğin o sevdayı meğer hiç görmemişsin
Yüreğimden söylediğim o sözleri hiç anlayamamışsın
Bütün duygularımı umutlarımı ve sevdamı alıp sana geldiğimde
Ne kadar da heyecanlan mıştı oysa umutlarım
Anlayamadım oysa ben sendeki değişikliğin sebebini
Dikilip deniz kenarında bütün umutlarımla seni izlerken
Ve sen hiç acımadan tek kelıme ile döktün onları denize
Oysa onların içinde senin en gizemli en görkemli anıların vardı
Onlar yıkılıp denizin dibine doğru yol alırken
Sense bana ayrılan aşıklar gibi teselli vermeye çalışıyorsun
De git şimdi sen yabancı bahçelerde aç çiçeklerini
Ben senin verdiğin tesellilere hiç aldırmam
Çünkü onlar aşk ların tesellisi oysa ben sana sevdalandım
Ve ben hep ağlarım yüreğimden şimdi gizli gizli
Kimsee hissettirmem acılarımı içime akıtırım göz yaşlarımı
Senide uzaklardan hep seveceğim gizli gizli
Kalbımın bır köşesıne kitlerim anılarımı ve yokluğunu
Bu şehire seni ve umutlarımı hapseder ayrılırım
Dayanamam yoksa seni üzgün görmeye
Yıkarım ozaman bu şehri ve seni üzen her şeyi
Ve şimdi gidiyorum uzaklara ver acılarını bana
Ben zaten enkazım senın acılarınla daha nekadar yıkılabılırımkı
Senden son bir isteğim hiç ağlama olurmu
Çünkü sana mutluluk bahar gibi yakışıyor gülüm...