Hiç bağırdı Ben büyüyüm ben büyüyüm,
Hiçin etrafı çevrilmişti yankı yaptı,
Büyüksün büyüksün.
Hiç sınırları zorluyor etrafını dahada dolduruyordu,
Bağırıyor,bağırıyor benden büyük varmı,
Hiçin hiçliği aklına gelmiyor,
Durmadan yiyor yediriyor.
Hazırlar dayanmıyor yavaş yavaş bitiyor.
Hiç bağırıyor bağırıyor,
Ses gelmiyor.
Hiç sonunda hiçliğini anlıyor,
O günleri yeniden yaşamak için,
Yalnızlık içinde yankılarla,çıkardığı sesle avunuyor.
HİÇ KENDİNE GELİYOR
Kayıt Tarihi : 2.2.2006 23:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Cengiz Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/02/hic-84.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!