ey yalnızlığımın iç parçalayan depremi
hasretimin büyük harfleriyle yazılıdır her şey
yoksuldum insanın paslandığı hurdalıkta
dünyanın güneyinden geliyordu yoksulluğum
uçurumlarda boy verdim düşeceğimi bilerek
düz ovalara inmeden dağlarda dolaştırdım umutlarımı
düşlerimi sarp kayalardan aşağıya bıraktım
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta