Hiç Şiiri - Yasemin Ayşe Özdemir

O kadar hiç oldu
Döndü dolaştı beni buldu
Kaçtım durdum benden
Kaybolmak istedim derin liğinde
Hiç sadece hiç
Bakışlarfa hiç
Gülüşlerde hiç
Masalarda hiç
Kadehlerde hiç
Masallarda hiç
Gökte süzülen bulutta hiç
Bir şarkıda hiç
Hislerin en güzelinde hiç
Dünyanın başında hiç
Sonunda hiç
Hiç işte hiç olmak istedim.
Kimliksiz kimsesiz
Meşguliyetsiz ve mecburiyetsiz
Yaşamanın ağır Sorumluluğu
Nefesin yakıcı gerçekliğini
Sislerin ardında ki gölgelerimi
Hepsiyle birlikte hiç olmalıydım.
O kadar ki ayakizim toprakta bulunmamalı
Nazarım ufku sarmamalı
Rüyalarım ümidim olmamalı
Yağmurun tenimde ürpertisi kalmamalı
Anladın işte yorma beni çık benliğimden
Hiç et beni hiç,