Hiç düşünmeden yarını,
Sanki hiç olmayacakmış gibi yaşadık.
Geçmişle yoğrulan hayatı,
Her saniye bir cümleyle hatırladık.
Geleceğe dair ölüm bile yok aklımızda,
Kaygılarımızı sanki mazide bıraktık.
Oysa her seferinde,
Uyuyup uyandığımızı,
Yiyip içtiğimizi,
Gezip tozduğumuzu,
Ağlayıp güldüğümüzü,
Özleyip kavuştuğumuzu,
Yani tekrarları hep unuttuk.
Hiç, koca bir hiçlikte,
Gelecek kaygımızı bıraktık.
Ne cenneti düşleriz,
Ne cehennemi kabul ederiz.
İşte koca bir boşlukta,
Gelecek kaygımızı yıktık.
İnsanlığımızı unuttuk.
İnsanları unuttuk.
Yaşamayı kabul edip,
Ölümün ne olduğunu aklımızdan çıkarttık.
Hiç, koca bir hiçlikte işte kaybolduk…
Kayıt Tarihi : 13.4.2024 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!