Adım hiç!
Kocaman bir hiç bütün varlığım…
Ayağımdaki tabanı delik bir çift pabuç
Birde sırtımdaki yırtık palto bahtiyarlığım.
Bakma cigaramın fiyakalı oluşuna.
Hayatın zulasından aşırdım bir nefeslik.
O da zaten pişman etti yaşadığıma.
Adresim sevda mahallesi,
Vurgun sokağı,
Sen çıkmazı.
Numara falan yok.
Hasret sancılı ev de, kime sorsan gösterir zaten.
Ben hep öyle yaparım, yani kendimi bulamazken.
Nereden geldiğimi sorma, nereye gittiğimi de.
Aykırı bir yolcuyum, üstelik yabancıyım kendime…
Bilmiyorum günlerden ne?
Aylardan hangisi?
Sene kaç olmuş?
Dört mevsim sen hatırladığım.
Görüyorsun işte
Sana çiçeklenmiş bütün baharlarım
Ve sende durmuş bütün zamanlarım.
Kayıt Tarihi : 5.4.2024 06:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!