Hiç Şiiri - Burçin Çelik

Bugün kedime on üç dakika ayırdım, sana hiç.
Papatyalardan yaptığım taca sevdirdim saçlarımı, sana hiç.
Anason kokusu değdi dilime , kokun hiç.
Seni sol yanımdaki tahta hükümdar diye oturtmuştum, şimdi hiç.

Kağıttan gemiler yapılır huyumun mavisine, seninle hiç.
Bir ölüm beklenir her kaldırımda , ama sen hiç.
Azraille anlaşmam mümkün, en ağrısız ölümler uğruna, seninle hiç.
Mezarımın yanı başına en sevdiğim böcekler gelebilir, oysa sen hiç.

İnandığım her şey şiirlerde kaldı , sende hiç.
En yüksek uçurumlardan düşerim her gece , yalan aşkına hiç.
Dünya nüfusunu bire indirdim , kalbindeki yerimi hiç.
En büyük acılara yer veririm soframda , solumda hiç.

Lunaparkta bir dönme dolabın dönüşünü gözlerim , yolunu hiç.
Bisiklet sürerken yorarım dizlerimi , peşinde hiç.
Sevmenin ne demek olduğunu anlatırım sokak çocuklarına , bencilliğine hiç.
Bir kalpte sadece tek kişiye yer olduğunu bildiririm nüfus müdürlüğüne , beni koyduğun yere hiç.

Gülüşlerimi komedi filmlerine harcarım, uğruna hiç.
Korktuğumda yılana sarılırım, boynuna hiç.
Aklıma geldiğinde sigara eşlik eder ciğerlerime , yokluğun hiç.
Yollar aşarım gitmediğim şehirlere , ama yoluna hiç.

Canımı her yakanı bir gün affederim, seni hiç.
Kaderime katlanır susarım , ama sana hiç.
Anneme bile sarılır ağlarım , omuzunda hiç.
Herkes bana her şey olabilir artık, ama sen hiç.

Burçin Çelik