Hiç Şiiri - Adem İrhan

Adam çok özlediği sevgilinin evinin yakınlarına gider ve bir bankta oturur. o ara yağmur çiselemeye başlar. Gökyüzüne bakar ve yağmur yüklü bir karabulut görür. O bulut aynı zamanda sevdiğinin sokağına da yağmaktadır. Keşke ben de o buluttan düşen bir damla olsaydım da ben de sevgilinin saçlarına düşseydim diye düşünür ve yazar. Ve önce saçına düşürür kendisini, oradan kirpiklerine düşmek ister. Çünkü gözlerine daha yakından bakmak ister. Ve doyamaz sevgilinin yanağındaki bene dokunmak ister ve kirpiklerinden yanağına düşmek ister. yanağına dokunduktan sonra da '' ben bir su damlasıyım, beni ellerinle sil ve avuçlarına al'' der. Artık sevgilinin ellerine düşmüştür. Dikkat ettiyseniz gökyüzünde başlayıp yere düşen bir iniş bir düşüş var. Başından başlayıp kirpiklerine ellerine ve sonunda ayaklar altına alınan bir aşktır bu. Adam kendisini sevgilinin ayakları altında kalmaya bile rıza gösterir. Ve son kıtada şiiri baştan aşağı özetler. aynı zamanda yaşanan bu sevdayı da özetler. Madem ben başından başlayıp ayaklar altına düştüysem beni yerde bırakma. tekrar başına taç etmesen de bari gönlünde bana yer ver. ve öldüreceksen de beni toprağa değil gönlündeki kabrime göm der ve bitirir.