Hüznün dolaşan koynumda
Ne eller sadık kaldı, ne hayaller
Ne yarına açılan kapılar ne de gözlerinden kayıp giden anılar
Bir ben miydi ruhunu temizleyen
Bir benlik duygusu muydu
Kararıp karartarak giden
Geldi geçti biçare…
Ömründen ömrü, ruhundan bu tılsımı
Sihirledi de yok etti…
2014
Kayıt Tarihi : 2.11.2021 15:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!