Hiç Şiiri - Alp Ege Demiral

Bohçayı sırtıma erken yaşta yükledim.
Göz yaşımla yıkanmadı çocukluğum.
Çıkmaz sokaklarda kaybetmedim topumu.
Ağaç tepelerinden indiren olmadı.
Benim hiç bisikletim kırılmadı.

“diyar diyar gezdirdiler,
kamburumda karıncalar gezdiler.”

Hasret denizinde kendimi aradım durdum hep.
Paslanmış demirle attım hayallerimi denize.
Toprak kayardı ayağımın altından.
Sendeledikçe gülerlerdi,
onlar güldükçe ben de gülerdim.

“Benim hiç bisikletim olmadı.
Olmadı ki,
seni bir tur bindireyim.”

Zihnimin en derinlerinde,
dünyanın halısını fırçalıyordum.
Çamurlu kösele ile gezen dedelere sövüyordum.
Sokak sokak mataramdan sevgi dağıtırdım.
İyiliklerle bohçamdaki yükten kurtuldum.

“Kamburumu,
bisiklet karşılığında hurdacı amcaya sattım.”