Hiç Şiiri - Bahadır Kahraman

Hiçler...
Önce bir ikramla başlar: Umut!
Dolu dolu bakışlar
Alışınca ayağı müşterinin, kesilir anıında ardı;
Bravoooo müesseseye tüm alkışlar!
Ya ardı kesilmeyen
Yalvarışlar,yakarışlar, yakışlar..
Hiç demi.
Gerçek olan geçmeyen hazanlar hiç bitmeyen kışlar!
Senin "hiçin" ne dur söyleyeyim
Başka tenler de aldatışlar
Her gece yeni avlar
Her sabah cinayetten uyanışlar...

Böyle bir dünya var mı deme içinden yazıyorum
Her yazdığım kağıdı yırtıyor kalemi kırıyorum
Şiiri beğenmediğimi sanma sana dokunana kızıyorum!
Kızmak ne kelime bir daha yazıyor bir daha kırıyorum

Kalemin suçu yok" dediğini duyuyor ve duruyorum
Peki asıl suçlu kim diye sorarken kalemi bırakıyorum
Dur dur haklısın ben bu kafayı ne diye tutuyorum
Ve vuruyorum mermere... Bak sanki bişey buluyorum
Vurdukça geliyor aklıma dur masaya oturuyorum
Ve tamam!
Mermer kırılıyor evet artık biliyorum!
Kanlar içinde işte başım ama olmuyor, başaramıyorum
Bilirsin senden başka hiç bir şeye acımıyorum
Canım acıdığından değil be salak "sana kıyamıyorum...