Yıllar yıllara yaslanmış.
Beden sessizce paslanmış.
Şu deli gönül uslanmış.
Geri kalan sadece hiç.
*
Doğum gibi ölüm varmış.
İnsana bu dünya darmış.
Yanlış çalmış doğru yanmış.
Geri kalan sadece hiç.
*
İnsan insana zulmetmiş.
Sözün kötüsü gıybetmiş.
Dünya boş baki ahretmiş.
Geri kalan sadece hiç.
*
İnsan ölümü unutmuş.
Her nimeti yemiş yutmuş.
Birde dönüp şöyle bakmış.
Geri kalan sadece hiç.
*
ODABAŞI yola düşmüş.
Suda yanmış narda sönmüş.
Ve Muhammed bile ölmüş.
Geri kalan sadece hiç.
29.12.2015/Kepez/Çanakkale
Şuayip OdabaşıKayıt Tarihi : 23.8.2016 23:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şuayip Odabaşı](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/08/23/hic-464.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!