Hiç Şiiri - Ergün Karahan

Menfaatin uğruna üstüne basarsan insanların
Tam zirveye çıktığında ayağın kayar
Ulaşılmaz olur çıkmaya başladığın yer, uçuruma yuvarlanırsın
İnsan en büyük uçurumu yârin gözünden düşünce yaşar

Şimdi dipsiz uçurumlardasın
Düştüğün yere çıkarken bastığın yerler acıyor
Diş sıkıp susuyorum suskunluğum uçurumunda yankılansın
Bu yürek ruhunun kirlerini göremediğine hayıflanıyor

Nefret duygusunu tatmayanı yaptıkların bak nasıl değiştirir
Basit menfaatlerin için kullandın beni
Bir tiksinti ki düştüğün uçurumu derinleştirir
Kurtuldum senden bataklığına çekemedin beni

Söyle kaç aşık çekti bataklığına gözlerin
Kaç aşığın hayalleri gömülü gözlerinde
Kaç mutluluğa kastetti tuzak kurdu gülüşlerin
Artık bir hiçsin değerini yitirdin gözlerimde