Senden geriye kalan ne varsa
Toplamak istedim dün gece
Kıyı, köşe,dolap, çekmece
Tek tek geçti elimden de
Aradım durdum saatlerce
Ne bir mektup ne bir resim geçti elime
Üzüldüm, gözlerim doldu sadece
Bir koşu baktım şifonyere
Belki bir ayakkabı, hani bir terlik diye
İki yanıma düştü kollarım öylece
Kül tablasına takıldı gözlerim
Belki, belki bir izmarit kalmıştır diye
Sayfa sayfa baktım defterlere
Bir şiir, bir resim, hani bir not diye
Hiçbir şey yoktu, koca hiçlik geçti elime
Yokmuş işte, hiçbir şeyin yokmuş bende
Bende çok şeyin var zannettim de
Yoksa seni doldurduğum için mi her zerreme
Hak ettiğinden fazlamı tıkıştırdım yüreğime
Bende kalanlarda mı gitti seninle
Giderken oysa bomboştu ellerinde
Asılda sevinmeliyim, hiçbir şeyin yok diye
Unutabilmek, daha kolay daha kolay olacak böylece
Kayıt Tarihi : 28.2.2014 21:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rabia Yasin Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/28/hic-403.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!