Hiç Şiiri - Tuba Aydın 2

Arşın kapısında bekleyen dualarım var

Annemin ak sütü burnumu sızlattığından beri
Çığlık çığlığa susarak uyanıyorum her sabah
Aynadaki yüzüm daha bir eski
Bir gözlerim tanıdık geliyor
Bir de yama üstüne yama olmuş gülüşüm

Her gecem düş yangını
Katledilmiş tüm alfabem
Koca bir anlamsızlık oluyor dokunduğum...
Yokluğunun rengi gözlerime her vurduğunda
Yağmur bana eşlik ediyor,
Vuslata ölümle gidilir derler ya,
Ölemiyorum da...

Bilmesinler diye
Gözlerimizde kavilleşen bizdik
Şimdi ise öfkenin ardına gizlediğin bakışlarını seyrediyorum
Dilin daha acı
Sözlerin inkarın eşiğini adımlıyor
Bizi feda edeceksin
Biliyorum
Ağrıdığından bu yana yüreğim
Avutuyorum kendimi
Daha çok sus, daha çok diyorum
Ancak böyle ulaşır mektubun...

Seni doğurmayacak yarınlar
Seni yazmıyor belki kalem

Sana gelmek için kaç takvim bitirdiğimi
Kaç ölümden geçtiğimi
Hiç bilmeyeceksin
Hiç...