Hayatımız; yaşayanların, HİÇ ten gelip HİÇ’e gittiği.
Doğmak ve yaşamak, kırmak ise yaşayanı, anasır-ı erbaa’ya terstir-karanlıklar içinde sevgiyi boğmak, hapsetmek.
İnsan, doğduğunda dört ana element, yani HAM. İnsanlık denen ruhaniyet kalite ve terennümler.
İyiliğin yoğurduğu Hak’tan duyguların maverası olmalı-belki ta kendisi.
İnsan, yaşantısında kazandığı sevgi ve aşk ile, ab-ı hayata ulaşmalı.
Aksi halde bir ‘’Molla Kasım’’ çıkacaktır önüne.
Yakacak kazanç olan kefedekileri, atacak sonra suya!
Lakin, kim Yunus ki?
Dur diyecek mısralar ile Mollaya.
Emrah Bekci 2Kayıt Tarihi : 30.10.2013 20:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!