Eğriler kestim, desteler düzdüm
Yollar geçtim önümde ardımda
Zigzaklar çizdim kaldırımda
Zamanı çizen geceydim, gündüzdüm
Benimleydim dolaşan sokaklarımda
Besteler besteledim manolyalara
Çiçek tarlalarında üzüldüm
Hasret bezedim madalyalara
Yaşamın dar ucundan süzüldüm
Öykündüm geciken bahara
Öylesine bir bendim her geçişte
Ya var, ya yok bir tendim
Yalan yok çokça örselendim
Ömür yaralarıyla bezendim
Son tahlilde bir hiçtim işte
Kayıt Tarihi : 10.3.2013 10:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Tuncay](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/10/hic-363.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!