Hiç başını çevirip de arkana baktın mı?
Geride bıraktıklarını hiç düşündün mü?
Ve sen rüzgarla yağmurla dertleştin mi?
Dipsiz kuyularında hiç yalnız kaldın mı?
Ay gibisin, kendi gecende yalnız bilirsin.
Sen yalnız kaldığını ne zaman farkettin?
Ve bir hiç olduğunu ne zaman anladın?
Dört duvarla çevrili odanda, tek başına?
Evrende sen küçüçüktün ve büyüdün.
Dünyalar senindi hiçe mahkum oldun.
Ayrılık şarabını ezelde tadmış olmalısın ki,
Varlık içinde hiç olmaya mahkum oldun.
Kayıt Tarihi : 19.1.2013 12:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!