Hiç Şiiri - Fuat Eriçok

seni düşünüyorum
karınca kervanları beynimde

kadife gözlerin büyüyor büyüyor
ve birden kayboluyorum gözbebeklerinde
sonsuz bir boşluğa düşüyorum karanlık
başım dönüyor
incecik parmakların kuru ağaç dalları gibi
tutunuyorum
kopuyorlar
birer birer düşüyorlar benimle birlikte
tutuşuyorlar
ateş topuna dönüşüyoruz

sonra
sonra.. hiç!

seni özlüyorum
göz yaşlarımın ardında
soluk ten rengi perdeler açılıyor kat kat
kalbim giderek hızlanıyor
ve dudakların
ve dudakların büyüyor gözlerimde
uzanıyorum yanıyor yüzüm
sonra kirpiklerim tutuşuyor
göz yaşı yağmurum yetersiz..
yanıyorum

sonra
sonra.. hiç

seni arıyorum
şiirlerimde
resimlerimde

satır aralarına, çizgi arkalarına saklanmışsın
tenin gibi pürüzsüz ve bembeyaz sayfalar
başım düşüyor defterlere
hep sen kokuyor
bitişir gibi buz tenine
sarılıyorum soğukluğuna
içim yanıyor..

sonra
uyanıyorum ter içinde
yanımda yalnızlığım

sonra

hiç!

19 kasım 2012