Mutluluğa vaktin olmayacak gecenin sükutunu içerken...
Yalnızsın,tek başına ve kimsesiz.
Her arayışta devşirilesi acılar dökülür yollarına.
Yollar bos,
boşlar kimsesiz,
kimsesizler sensiz,
sensizler ölü...
Kimseler bilmedi belki acı çektiğini,hayatın en acıtan yani oldu senin için... Gözlerinden dökülen inci taneleri hasret kaldi hanelerine..
Bilinmezlığe bürünmüş sır gibi ömrün, okuyanı anlamaz seni.
Sonunda
Gideceksin gec kalınmış bir ölüm gibii...
Tutamayacak ellerim ya da elleri,
Yetişemeyecekler bildikleri sonrası bir hiçken
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta