Hep adını sordular, söyledim dedim ki “hiç”,
Arada bir ben varım, yanıp kavrulan bir iç.
Hiç kimse anlamadı, oysa doğru söyledim,
Ben daim hiçi sevdim, bilen yok Tanrı hariç…
30 Kasım 1989-Perşembe/ Ödemiş
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
kısa öz ve mükemmel sevda dolu yüreklere selam olsun m uhabbetle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta