Hiç Şiiri - Ozan Efe

yer sevdanın özünde
yanınca söner mi hiç
yanar deniz közünde
boyanınca döner hiç

varlığında ki sevgin
ayrılığından evgin
çağlayıncaya çıvgın
uyanınca sunar hiç

bakarda kokan güle
cıvıldayan bülbüle
seven çifte gönüle
dayanınca kanar hiç

darılmadan küsmeden
ayrılmadan kesmeden
yorulmadan esmeden
ayanınca yanar mı hiç

yunustadır dilimiz
pir sultandır delimiz
İbrahim’e gülümüz
duyanınca anar mı hiç

ozan efem yandığım
sevdalıdır sandığım
gül dalıdır andığım
kanınca donar mı hiç
260311denizli