Hiç Şiiri - Özgür Koçkar

HİÇ

Sen ta o eski zamanlardan kalma mistik sevgilim!
Kederinle baş başa kaldın mı hiç?

Kokunu sana uzak içime çekerken,
Senin hasretinle avunmaya çalışırken,
“Acep nerelere gitsem” diye çare ararken,
Umutsuzca sevdiğini özledin mi hiç?

Kendi sanrılarımda ancak bulurken seni,
İşitirken en deli günlerimde sesini,
Dindirirken hayalinle, sensizliğin öfkesini,
Bir nihayetsiz hain zindan, bir mezar belki,
Ölmeden cehennemi tattın mı hiç?

Kelamı güzel ismin düşmezken dilimden,
Hiçbir ilaç kar etmez acımı dindirmeye.
Sağım yalnızlık, solum hasretine gebe.
Sen! Sensizlikle baş başa kaldın mı hiç?
Seni ne denli sevdiğimi bildin mi hiç?