Hiç bu kadar yürekli olmadım hayattan yana
Kaldırıp attım tüm köprüleri
Paslarımı söktüm bir çırpıda
Sessiz harfleri çıkardım alfabeden
Hiç kullanmadım hiç.
Hiç bu kadar yüzleşmedim korkularımla
Karanlığa kurşun sıkmadım
Gönül kapılarında topla tüfekle nöbet tutmadım hiç
İçim buz keserek terketmedim kimseyi
Hiç bu kadar yürekli olmadım hiç.
Durmadan kanadım
Kendi kendime aktım yıllarca
Yiyip bitirdim arnavut beynimi
Hiç kalmadı bana
Pazara çıkardım neyim var neyim yoksa.
Kayıt Tarihi : 8.9.2009 11:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülay Aruç](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/08/hic-244.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)