Sana hiç soruldu mu?
Neden bukadar yaşlanmışsın çocuk
Kalbin gözlerine bakmıyor utanıyor
Gözlerin ağlamıyor derinden
Ellerin ayağın çamura batmış
Beynin zaten uykuda
Dünya değişti diyorsun
Sararan yapraklar yeşilleniyor kış ortasında
Yeşiller hep sararıp toprağa karışıyor
Bizim anamız babamızda yeşil doğmuşlar aslında
Onlarda istemeden toprağa karışmış
Biz emek harcadık,onlar para
Biz çocuk olup yaşlandık ana baba gibi
Onlar hep genç kaldılar
Fakat emeksiz
Sen hiç sordun mu onlara
Neden bu kadar çok yediler
Kayıt Tarihi : 15.4.2008 22:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meltem Tüsen](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/15/hic-185.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!